Σύνταγμα Πρεομπραζένσκι
| Σύνταγμα Πρεομπραζένσκι | |
|---|---|
 Έμβλημα του Συντάγματος Πρεομπραζένσκι | |
| Ενεργό | 1683–1917 |
| Χώρα |  Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Υπαγωγή | 1η Μεραρχία Πεζικού Φρουρών |
| Αρχηγείο | Αγία Πετρούπολη |
Το Σύνταγμα Σωματοφυλάκων Πρεομπραζένσκι (ρωσικά: Лейб-гвардии Преображенский полк) ήταν ένα από τα παλαιότερα και πλέον επίλεκτα συντάγματα σωματοφυλάκων του ρωσικού αυτοκρατορικού στρατού. Μαζί με το Σύνταγμα Σεμιονόφσκι, το Σύνταγμα Πρεομπραζένσκι χρησίμευσε επίσης ως μονάδα χωροφυλακής για την κρατική Μυστική Καγκελαρία (μυστική αστυνομία) τον 18ο αιώνα, με επικεφαλής τον πρίγκιπα Φιοντόρ Ρομοντανόφσκι.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Συγκροτήθηκε από τον Μέγα Πέτρο στα τέλη του 17ου αιώνα από τον ποτέσνιε βόισκα (στρατός ψυχαγωγίας) του κατά τη διάρκεια στρατιωτικών αγώνων στο χωριό Πρεομπραζένσκογιε (στην περιοχή της Μόσχας). Το Σύνταγμα Πρεομπραζένσκι διακρίθηκε κατά τον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο του 1700–1721, τον Πατριωτικό Πόλεμο του 1812 και τον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1877–1878. Ως σωματοφυλακή της Μεγάλης Αικατερίνης, καθώς και ο κύριος υποστηρικτής του αιματηρού πραξικοπήματός της κατά του συζύγου της Πέτρου Γ΄, το συγκεκριμένο σύνταγμα κηρύχθηκε το υψηλότερο κατά σειρά στρατιωτικής υπεροχής από τις 14 Ιουλίου 1762. Τον 18ο και 19ο αιώνα, η ιδιότητα μέλους προοριζόταν για νέους Ρώσους αριστοκράτες και θεωρήθηκε ως απόδειξη αφοσίωσης προς την κυβέρνηση και τον τσάρο. Μεταξύ των μελών της ήταν ο Ρώσος συνθέτης Μοντέστ Μουσόργκσκι.[1] Το σύνταγμα διαλύθηκε το Δεκέμβριο του 1917 από τον τελευταίο διοικητή του, συνταγματάρχη Αλεξάντερ Κουτέποφ (αργότερα στρατηγό). Το 2013 αναδημιουργήθηκε για τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις ως 154ο Ανεξάρτητο Σύνταγμα Πρεομπραζένσκι.
Εμβατήριο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Εμβατήριο του Συντάγματος Πρεομπραζένσκι γράφτηκε την εποχή του Μεγάλου Πέτρου. Χρησιμοποιήθηκε επίσης ως ανεπίσημος εθνικός ύμνος κατά την αυτοκρατορική περίοδο.[2] Χρησιμοποιείται συχνά στη Ρωσία, επίσης στην ετήσια παρέλαση της Ημέρας της Νίκης για τη συγκέντρωση των χρωμάτων (Σημαία της Ρωσίας και Σημαία της Νίκης). Είναι επίσης το αργό εμβατήριο των Βασιλικών Πεζοναυτών.[3] Πολλοί άνθρωποι έχουν γράψει στίχους για το τραγούδι.[4] Δεν πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκε επισήμως στη Σοβιετική Ένωση, αλλά είχε παιχτεί από σοβιετικές στρατιωτικές ορχήστρες.[4]
Εικόνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Το Σύνταγμα Πρεομπραζένσκι στη Μάχη του Παρισιού -
Η αμφίεση του Συντάγματος Πρεομπραζένσκι το 1910 -
Βιβλίο με την ιστορία του Συντάγματος Πρεομπραζένσκι -
Οι στρατώνες του Συντάγματος Πρεομπραζένσκι
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ BBC Radio 3. Composer of the Week, broadcast 26 October 2009
- ↑ «National Anthem | Russia's State Symbols». En.rian.ru. RIA Novosti. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «The Regimental Marches of Her Majesty's Royal Marines:A Life on the Ocean Wave Regimental Quick March». Royalmarinesbands.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ 4,0 4,1 «Russian Anthems museum». Hymn.ru. 14 Απριλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2013.
